چند شب پیش که هوا خیلی سرد بود، با یکی دیگه از همکارام منتظر تاکسی سر کوچه خبرگزاری بودیم که یک پژو 405 نقره ای نو که هنوز پلاستیکهایی مبنی بر نو بودنش به جا مونده بود ترمز کرد و ما هم سوار شدیم.

چهره اش خیلی آشنا بود انگار که چندین بار از نزدیک دیده بودمش. ولی از اونجایی که من حافظه قوی دارم!!!! یادم نیومد که کجا دیدمش .

راننده شروع کرد به صحبت و از ما پرسید شما خبرنگارای خبرگزاری ... هستید؟ بعد هم شروع کرد حال مدیرمسئول و سردبیر و دبیرسرویمون رو پرسیدن. بعد هم انتقاد پشت انتقاد از خبرگزاری .... (این تکه به من ربطی نداره!!!) که اینها جیره بگیر دولت هستند و از این حرفا.........

بعد ما پرسیدیم که شما چقدر اشراف دارید به جزئیات خبرگزاریها و روزنامه ها. روزنامه نگارید؟ بعد از کمی خندیدن و طفره رفتن از موضوع بالاخره گفت: به شرط امانت بهتون می گم من در دولتهای قبلی معاون وزیر بودم ولی الان مجبورم که مسافرکشی کنم!! بالاخره زندگی باید بچرخه!!!!

بالاخره بعد از کلی تاسف خوردن، یک هزارتومانی بهش دادیم و اون بابت مسیری که طی شده بود 600 تومان کم کرد و 400 تومان به ما بقیه داد.

منبع: وبلاگ محبوبه فکوری

حال خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!!!!!